ประโยชน์อันเป็นสากลของมินิมอลลิสม์ The Universal Benefits of Minimalism

แปลจากหนังสือ The More of  Less

เขียนโดย Joshua Becker 

                การมีข้าวของน้อยลง ทำให้เรามีความสุขได้มากกว่าการมีข้าวของเพิ่มขึ้น ในโลกที่เอาแต่บอกซ้ำๆ ให้เราซื้อของมากขึ้น ทำให้เราสูญเสียความเข้าใจนี้ไป แต่ลองครุ่นคิดถึงสิ่งดีๆ ที่ได้รับมาในชีวิตสิ คุณสามารถตอบแทนทุกๆ คน ในทุกพื้นที่ได้ หากคุณทำตามหลักการมินิมอลลิสม์ที่กล่าวไว้ในหนังสือ The More of Less

                * มีเวลาและพลังงานมากขึ้น : ไม่ว่าการพยายามหาเงินเพื่อซื้อสิ่งที่อยากได้ การหาข้อมูล การซื้อ การทำความสะอาด การจัดเก็บ การซ่อมแซม การหาสิ่งอื่นมาทดแทน หรือการขายไป ข้าวของที่เราครอบครองต่างสูบเอาเวลาและพลังงานของเราไป ยิ่งมีข้าวของน้อยลงเท่าไร ก็ยิ่งมีเวลาและพลังงานเหลือเอาไว้อุทิศให้กับการแสวงหาสิ่งสำคัญในชีวิตมากขึ้นเท่านั้น

                * มีเงินมากขึ้น : เป็นที่แน่ชัดว่า การซื้อของน้อยลง ทำให้เราใช้เงินน้อยลง เราไม่เพียงจ่ายเงินตอนซื้อของครั้งแรกเท่านั้น แต่ยังต้องจ่างเงินเพื่อดูแลรักษาข้าวของเหล่านั้นอีกด้วย เส้นทางสู่อิสรภาพทางการเงินของคุณ จึงไม่ได้มาจากการครอบครองมากขึ้น แต่มาจากการครอบครองให้น้อยลง

                *เอื้ออาทรมากขึ้น : การลดความโลภ และใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยน้อยลง ทำให้เราสามารถสนับสนุนองค์กรการกุศลที่เราสนใจได้มากขึ้น เงินของเราจะมีค่าหรือไม่ ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เราเลือกใช้จ่าย เรามีโอกาสมากมายที่จะใช้เงินให้มีคุณค่ามากกว่าการสะสมสิ่งของ

                * มีอิสรภาพมากขึ้น : ข้าวของที่มากเกินไป มีอำนาจทำให้เราตกเป็นทาสของพวกมัน ทั้งทางร่างกาย จิตใจ และการเงิน ข้าวของต่างๆ เป็นภาระและยากต่อการขนส่ง พวกมันคอยถ่วงจิตวิญญาณของเรา ทำให้รู้สึกหนักอึ้ง ในทางกลับกัน ทุกครั้งที่เราขจัดข้าวของที่ไม่จำเป็นออกไป เราได้รับอิสรภาพกลับคืนมาทีละนิด

                * เครียดน้อยลง : ทุกครั้งที่เราเพิ่มจำนวนข้าวของ ก็เท่ากับเพิ่มความกังวลเข้ามาในชีวิต ลองสร้างจินตนาการขึ้นมาในใจว่ามีห้อง 2 ห้อง ห้องแรกเต็มไปด้วยสิ่งของวางระเกะระกะ อีกห้องสะอาดเป็นระเบียบ มีสิ่งของบางตา ห้องไหนทำให้คุณรู้สึกกระวนกระวาย ห้องไหนทำให้คุณรู้สึกสงบ ความรกบวกกับความล้น เท่ากับความเครียด

                * วอกแวกน้อยลง : ทุกสิ่งที่รายล้อมเรา ต่างแข่งขันกันดึงความสนใจจากเรา สิ่งล่อใจเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ สามารถรวมตัวกัน ขัดขวางไม้ให้เราจดจ่อกับสิ่งที่เราห่วงใย แล้วคุณยังอยากได้สิ่งล่อใจมากขึ้นอีกหรือ

                * ทำลายสิ่งแวดล้อมน้อยลง : การบริโภคเกินจำเป็น  เร่งการเผาผลาญทรัพยากรธรรมชาติ การบริโภคน้อยลง ทำให้ใช้ทรัพยากรธรรมชาติน้อยลง จึงเป็นประโยชน์ต่อลูกหลานของเราในอนาคต

                * ใช้ของที่มีคุณภาพมากขึ้น : การซื้อของจำนวนน้อยลง ทำให้คุณสามารถซื้อของที่มีคุณภาพมากขึ้นเมื่อคุณต้องการซื้อ มินิมอลลิสม์ไม่ใช่การใช้ชีวิตอย่างตระหนี่ถี่เหนียว แต่เป็นปรัชญาที่เสนอว่าการครอบครองมากขึ้นไม่ใช่สิ่งที่ดี การครอบครองสิ่งที่มีคุณภาพต่างหากที่ดี

                * เป็นตัวอย่างที่ดีให้เยาวชน : อะไรคือคำ 3 คำที่เด็กๆ มักได้ยินจากคุณ “พ่อรักลูก” หรือ “พ่ออยากได้นั่น” “มันกำลังลดราคา” “ไปซื้อของกันเถอะ” เราจำเป็นต้องวางกรอบความคิดให้เด็กๆ เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันกระแสบริโภคนิยมที่ประเดประดังเข้ามาหาพวกเขา

                * สร้างภาระให้ผู้อื่นน้อยลง : ถ้าเราไม่จัดระเบียบหรือลดปริมาณข้าวของ เมื่อเราเสียชีวิตหรืออยู่ในสภาพที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้  คนอื่น ซึ่งอาจเป็นคนที่เรารัก ต้องมารับภาระนั้นแทน เราสามารถแบ่งเบาภาระผู้อื่น โดยการใช้ชีวิตแบบมินิมอลลิสม์

                * เปรียบเทียบน้อยลง : พวกเรามีแนวโน้มตามธรรมชาติที่จะเปรียบเทียบกับคนอื่นที่อยู่รายล้อม ประกอบกับความปรารถนาซึ่งถูกติดตั้งอยู่ภายใน ที่อยากทำให้คนอื่นประทับ ด้วยการครอบครองทรัพย์สินให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้  อย่างที่ วิล โรเจอส์ (Will Rogers) กล่าวว่า เรามีสูตรยารักษาความทุกข์ เมื่อเราตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยวที่จะครอบครองสิ่งของน้อยลง เราได้เริ่มออกจากการแข่งขันที่ไม่มีวันชนะแล้ว

                * รู้สึกพึงพอใจมากขึ้น : เรามีแนวโน้มคิดว่าตนเองเป็นทุกข์เพราะไม่มีข้าวของบางอย่าง หากเราได้ครอบครองของชิ้นนั้น เราจะรู้สึกพอใจ ทว่าการครอบครองสิ่งของไม่อาจเติมเต็มความปรารถนาในใจเราได้อย่างสมบูรณ์แบบ นั่นคือสาเหตุที่ทำให้เรารู้สึกไม่พอใจหลังซื้อของ เราสามารถมองเห็นสาเหตุแท้จริง ที่ทำให้เรารู้สึกไม่พอใจได้ หลังจากตั้งใจทำลายวงจรการสะสมข้าวของแล้วเท่านั้น